zəvzək

sif. Çoxdanışan, naqqal, boşboğaz, lağlağı. Zəvzək adam. // İs. mənasında. <Aslan bəy:> Yox, <doktor> hələ gəlməmiş, . . o da hər zəvzək ilə vaxt keçirir. A. Ş.. Bu inamla yaşamışam; Bizim kimi zəvzəklərin; İgidliyi dözüm olsun; «Heyvərəlik, boşboğazlıq» bizim olsun. B. V.. zəvzək-zəvzək zərf Boş-boş, bihudə, mənasız. <Molla Abbas:> Necə nağıl de? Nə zəvzək-zəvzək danışırsan. Mən vaizəm, yoxsa nağılçıyam ki, sizə nağıl deyəm. C. M..